akcesyjny traktat co to jest
Co oznacza Traktat Akcesyjny: pomiędzy dotychczasowymi i nowymi krajami członkowskimi UE. Stosuje.

Czy przydatne?

Czym jest Traktat Akcesyjny

Definicja z ang. Accession Treaty, z niem. Beitrittsvertrag.

Definicja TRAKTAT AKCESYJNY: to jest umowa międzynarodowa zawarta pomiędzy dotychczasowymi i nowymi krajami członkowskimi UE. Stosuje się do niej Konwencję wiedeńską o prawie traktatów z 23 maja 1969. Od 1 listopada 1993 obowiązuje nowa procedura przyjmowania członków Unii. Wprowadził ją artykuł 49 (dawny art. O) Traktatu o UE, który brzmi: Każde kraj europejskie może ubiegać się o status Członka Unii. Swój wniosek składa do Porady, która działa jednomyślnie po konsultacji z Komisją i po otrzymaniu zgody Parlamentu Europejskiego, który działa bezwzględną większością swoich członków. Odpowiednio z artykułem 49, obiektem umowy są warunki przystąpienia nowych krajów do Wspólnoty, ustalone w czasie negocjacji akcesyjnych w trzydziestu jeden obszarach negocjacyjnych i wywołane tym procesem zmiany w traktatach, na których opiera się Unia. Cały dokument złożona jest z dwóch części: Traktatu o przystąpieniu nowych krajów i Aktu akcesji. Właściwy traktat o przystąpieniu jest dokumentem zwięzłym (w wersji angielskiej zajmuje osiem stron maszynopisu) składającym się z preambuły i trzech artykułów. W pierwszej części dokumentu zmienia się strony traktatu, a więc dotychczasowe państwa członkowskie i kandydujące, w dalszym ciągu spis głów krajów państw członkowskich i kandydujących: 3 królów, 3 królowe, 18 prezydentów i 1 książę. Preambuła zaczyna się słowami: ZJEDNOCZENI pragnieniem kontynuowania realizacji celów Traktatów, na których oparta jest UE, ZDECYDOWANI w duchu tamtych Traktatów kontynuować mechanizm tworzenia ściślejszej unii pomiędzy narodami Europy na zbudowanych już podstawach, [...], POSTANOWILI za wspólną zgodą ustalić warunki przyjęcia i zmian Traktatów, na których oparta jest UE [...]. Główne postanowienie TA stanowi artykuł 1, na jego mocy, państwa kandydujące stają się członkami UE i stronami traktatów, na których jest oparta. Odpowiednio z artykułem 2 traktat wejdzie w życie 1 maja 2004 pod warunkiem, Iż wszystkie państwa członkowskie i przynajmniej jedno kraj kandydujące złożą dokumenty ratyfikacyjne depozytariuszowi, którym jest rząd Republiki Włoskiej (w Rzymie w budynku Ministerstwa Spraw Zagranicznych znajdują się traktaty założycielskie Wspólnot, wszystkie ich modyfikacje i wszystkie dotychczasowe traktaty akcesyjne). W artykule tym przewidziano także szczególną procedurę w razie, gdy którekolwiek z krajów nie złożyło w wymaganym czasie wszystkich dokumentów. Ostatni artykuł 3 mówi, Iż traktat sporządzony zostanie w jednym oryginalnym egzemplarzu w 22 językach, które staną się formalnymi językami Unii. Zasadniczą merytoryczną część TA stanowią warunki przystąpienia państw kandydujących do Unii i wiążące się z tym procesem zmiany traktatów, na których opiera się Unia. Te sprawy uregulowane są w drugiej części traktatu Akcie akcesji. Jest on bardzo rozbudowany, w wersji angielskiej liczy 6 tys. stron, z czego ok. tysiąca dotyczy Polski. W czterdziestu trzech rozdziałach opisano wyniki czterech lat negocjacji, które regulują znaczącą część życia gospodarczego, społecznego czy politycznego państwie (są jednak sfery działalności państwa, w które UE w ogóle nie ingeruje, na przykład relacje kraj kościół, sprawy moralne). Do tej części dołączono także aneks w odniesieniu restrukturyzacji polskiego przemysłu stalowego i trzydzieści osiem wspólnych albo jednostronnych deklaracji składanych poprzez poszczególne państwa. Polska dołączyła deklarację o regulowaniu kwestii o znaczeniu moralnym, deklarację interpretacyjną dotyczącą okresu przejściowego na ponowną rejestrację farmaceutyków aktualnych na rynku polskim i deklarację o konkurencyjności polskiej gospodarki na rynku produkcji nie wszystkich owoców. Prace redakcyjne nad tekstem traktatu trwały równolegle do negocjacji i rozpoczęły się jeszcze w marcu 2002. W okresie wcześniejszych rozszerzeń prace nad traktatem rozpoczynały się na krótko przed zakończeniem negocjacji i trwały kilkanaście tygodni. Po stronie UE zasadniczą rolę odgrywa szczególna ekipa robocza złożona z przedstawicieli krajów członkowskich, Komisji Europejskiej i Sekretariatu Porady, która rozpoczęła działalność w marcu 2002. Ze strony polskiej koordynację prac redakcyjnych zapewnia kluczowy negocjator, któremu pomagają powołany w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Zespół Roboczy do spraw Traktatu Akcesyjnego i Przedstawicielstwo Rzeczpospolitej Polskiej przy UE. 5 lutego 2003 Stały Komitet Przedstawicieli (COREPER) przyjął roboczą wersję traktatu w języku angielskim, a 10 lutego przesłał ją krajom kandydującym z prośbą o potwierdzenie jej do 13 lutego. Dalszy harmonogram prac zaproponowany poprzez Prezydencję grecką objął następujące działania: wydanie Recenzji Końcowej poprzez Komisję Europejską 19 lutego, przekazanie Parlamentowi Europejskiemu 20 lutego, wydanie recenzji poprzez Parlament 9 kwietnia. Debata nad TA w Parlamencie Europejskim rozpoczęła się od posiedzenia komisji spraw zagranicznych, w dniach 18 i 19 marca deputowani wysłuchali raportu o zakończeniu negocjacji akcesyjnych z poszczególnymi krajami. Raport w odniesieniu Polski zaprezentował włoski deputowany Jan Gawroński. Decyzja Porady UE w kwestii wniosków akcesyjnych kandydatów została wydana 14 kwietnia. Uroczyste podpisanie TA nastąpiło 16 kwietnia 2003 w Atenach. Stronę polską obowiązuje szczególna procedura o umowach międzynarodowych (ustawa z 14 kwietnia 2000), w przekonaniu której zgodę na podpisanie TA wyraża w drodze uchwały Porada Ministrów. Odpowiednio z ustawą podpisanie traktatu musiało być poprzedzone opracowaniem jego uzasadnienia, uzgodnieniami międzyresortowymi w kwestii projektu traktatu i przekazaniem sekretarzowi Porady Ministrów wniosku o udzielenie poprzez Radę Ministrów zgody na jego podpisanie. Ostatnim etapem była uchwała Porady Ministrów udzielająca zgody na podpisanie traktatu. Po podpisaniu, we wszystkich państwach kandydujących i członkowskich nastąpiła procedura ratyfikacyjna odbywająca się wg wewnętrznych regulaminów specyficznych dla każdego państwa. Obecne rozszerzenie jest piątym natomiast i jest specjalne z dwóch przynajmniej powodów. Po pierwsze dotyczy tak dużej liczby krajów, po drugie zaś, to są państwa wyzwolone spod dominacji Związku Radzieckiego, dla których wejście do UE jest szansą na dołączenie do krajów o gospodarce rynkowej i demokratycznym sposobie sprawowania władzy. Obecne rozszerzenie obejmuje dziesięć następujących krajów: Polska, Czechy, Węgry, Estonia, Słowenia, Cypr, Malta, Słowacja, Litwa, Łotwa

Czym jest Traktat Akcesyjny znaczenie w Słownik na T .

Co znaczy Twardy Rdzeń:
Porównanie zasada elastyczności traktat akcesyjny co znaczy.
Krzyżówka Traktat O Unii Europejskiej:
Dlaczego zobacz traktat z Maastricht traktat akcesyjny krzyżówka.
Co to jest Transgraniczna Ochrona Środowiska:
Jak lepiej jedna z zasad polityki ochrony środowiska Wspólnoty stanowiąca, Iż działania podejmowane w jednym kraju nie mogą pogarszać stanu środowiska w innym traktat akcesyjny co to jest.
Słownik Tymczasowe Cło Wyrównawcze:
Kiedy cło nakładane poprzez Komisję Europejską w czasie prowadzonego postępowania antysubwencyjnego maksymalnie na cztery miesiące traktat akcesyjny słownik.
Czym jest Transeuropejska Kolejowa Sieć Przewozów:
Od czego zależy Trans-European Rail Freight Network, TERFN) sieć pozwalająca na wszystkim spółkom mającym licencję wspólnotową wykonywanie międzynarodowego transportu towarowego z pełnym dostępem do wszystkich traktat akcesyjny czym jest.
  • Dodano:
  • Autor: