dn co to jest
Co oznacza skrót ISDN? Definicja Integrated Services Digital Network. Słownik Cyfrowa Sieć z.

Czy przydatne?

Co to znaczy Isdn

Definicja ISDN: Integrated Services Digital Network

Co oznacza ISDN: Cyfrowa Sieć z Integracją Usług. Oznacza to możliwość korzystania z różnych usług telekomunikacyjnych za pomocą tylko jednego łącza . różne formy informacji: głos, obraz, dane komputerowe przesyłane są od użytkownika do użytkownika w sposób cyfrowy. ISDN oprócz tradycyjnych połączeń oferuje także dodatkowe usługi oraz wpływa na znaczną poprawę jakości usług istniejących. Podstawowe usprawnienie, jakie wnosi ISDN w zakresie przesyłania informacji, to szybka transmisja komputerowych plików. Pojedyncze łącze ISDN umożliwia instalację 8 urządzeń końcowych (np. telefon, telefaks, komputer), z których każde może posiadać własny numer końcowy . Dwa z nich (dwie linie) mogą pracować równocześnie. Wybór urządzenia końcowego następuje automatycznie, to znaczy, że rozmowa jest łączona z aparatem telefonicznym, połączenie inicjowane przez telefaksy z telefaksem, a przesyłane pliki danych trafiają do komputera. Poza omówionym łączeniem automatycznym istnieje także możliwość wybierania urządzenia końcowego poprzez jego własny numer.

Technika ISDN, bazując na cyfrowej sieci z integracją technik ISDN, przejmuje w naturalny sposób niektóre ze standardowych wartości jej podstawowych parametrów. Jednym z nich jest szerokość cyfrowego kanału transmisyjnego, która wynika z obowiązującego powszechnie standardu PCM, dotyczącego zasad kodowania i transmisji sygnałów akustycznych o pasmie 3.1 kHz. Naturalną tego konsekwencją jest przyjęcie przepustowości podstawowego kanału tzw. podkładowego jako 64 kbit/s. Abonent otrzymuje kilka kanałów podstawowych. Mogą być one używane całkowicie niezależnie, a ich ilość zależy od rodzaju dostępu do sieci ISDN, z którego dany abonent korzysta. możliwe staje się wiec jednoczesne przesyłanie danych komputerowych i prowadzenie rozmowy telefonicznej, przy czym oba zestawione połączenia są całkowicie niezależne i mogą mieć np. zupełnie inne adresy docelowe. Kanały służące do przesyłania sygnałów użytkownika oznaczone zostały symbolem B. W celu rozdzielenia i uniezależnienia transmisji danych abonenta i informacji sygnalizacyjnej wprowadzono dodatkowy kanał D. Przekaz informacji tym kanałem odbywa się na zasadzie komutacji pakietów. Wbrew pierwotnym założeniom dostęp do niego uzyskał również abonent. Transmisja pakietów kanałem D jest całkowicie niezależna od sposobu wykorzystywania kanałów B. Interfejs Do komunikacji z urządzeniami ISDN używane się następujące interfejsy (styki) :
o"U" - przenoszący sygnały od użytkownika do centrali telefonicznej po jednej parze przewodów na odległość do 6 km.
o"S/T" - przenoszący sygnały od gniazdka telefonicznego do urządzenia ISDN po dwóch parach przewodów.
Jeśli sprzęt zainstalowany u użytkownika wymaga S/T należy zastosować konwerter NT (Network Termination ), który posiada najczęściej jeden interfejs U i dwa interfejsy S/T.
Łącze abonenckie (2B+D) jest zrealizowane na parze telefonicznej (styk U). Oznacza to, że Jeśli abonent posiada już linię telefoniczną, to nie ma potrzeby instalacji nowego łącza. Abonent otrzymuje urządzenie zwane NT (Network Terminal).
Od strony abonenta do NT dochodzi znormalizowany styk S. Są to 4 (opcjonalnie 8) przewody o długości do 500 m. Wszystkie urządzenia są dołączone równolegle przewodami do 10 m. Typy kanałów transmisyjnych W sieci ISDN możemy wyróżnić trzy kanały transmisyjne spełniające różne zadania: kanał B o przepustowości 64 kb/s kanał D o przepustowości 16 kb/s lub 64 kb/s kanał H o przepustowości nawet do kilkuset Mb/s Kanał B (Bearer Channel) służy do transmisji danych użytkownika jest to kanał cyfrowy 64 kbit/s , który odpowiada w pełni kanałowi analogowemu stosowanemu w tradycyjnej telefonii (300 Hz - 3400 Hz), natomiast kanał D (Control Channel) używany jest głównie do sygnalizacji. Kanał H zaprojektowany został w celu transmisji danych użytkownika ( telewizja , telekonferencje ...). Rodzaje dostępu Dostęp podstawowy 2B+D (ang. BRA Basic Rate Acces) oznacza dwa kanały B po 64 kbit/s + jeden kanał D 16 kbit/s. Jest to podstawowa konfiguracja portu ISDN. Przepływność użytkowa kanału podstawowego BRA wynosi : 2 x 64 kbit/s+16 kbit/s=144 kbit/s.

Pakietowy tryb pracy kanału B stosowany jest w przypadku korzystania przez abonenta z dostępu do systemów pracujących zgodnie z protokołem X.25 lub innych podobnego rodzaju usług. Kanał D pracuje wyłącznie w trybie pakietowym. Początkowo był on przeznaczony wyłącznie do transmisji informacji sygnalizacyjnych miedzy terminalami abonenckimi a odpowiednim wyposażeniem centralowym. Z biegiem czasu zdefiniowano jednak szereg usług (takich jak np. teleakcja), które korzystają z przesyłania danych kanałem D. Transmisja informacji w trybie pakietowym nie pozwala na pracę w czasie rzeczywistym, gdyż wnosi duże i zmienne w czasie opóżnienie przekazywanych odbiorcy kolejnych porcji informacji.

Dostęp pierwotny 30B+D (ang. PRA Primary Rate Acces) oznacza 30 kanałów B po 64 kbit/s + jeden kanał D 64 kbit/s. Port, na który składa się wiele kanałów B to nie tylko możliwość nawiązywania wielu niezależnych połączeń równocześnie, ale również jednego połączenia wielokanałowego o zwielokrotnionej przepustowości. W tym celu zdefiniowano kanały pochodne zawierające po kilka, kilkanaście lub pełną liczbę 30 kanałów podkładowych B. Oznacza to maksymalną przepustowość 1920 kb/s w przypadku (30B+D). Z punktu widzenia użytkownika każdy kanał B stanowi oddzielną "linię telefoniczną". Format transmisji danych w łączu abonenckim dla dostępu pierwotnego odpowiada strukturze ramki podstawowej systemu PCM 32. Jego trzon stanowi 30 kanałów B o właściwościach identycznych jak analogiczne kanały dostępu podstawowego. Sygnalizacyjny kanał pakietowy D tym razem o przepustowości poszerzonej do 64 kbit/s (D64), co jest w pełni uzasadnione zważywszy, iż obsługuje on znacznie większa ilość połączeń w porównaniu z dostępem podstawowym.
Model odniesienia dla grupy funkcjonalnej.
Model ten składa się z trzech płaszczyzn związanych z rodzajem przesyłanych informacji : użytkownika U, sterującej C i zarządzającej M.
Funkcje płaszczyzn U i C podzielono na siedem warstw zgodnych z modelem odniesienia OSI tzn. warstwa fizyczna , warstwa łącza itd. Każda warstwa płaszczyzn U i C zawiera jedną lub więcej funkcji , które komunikują się z odpowiednimi funkcjami tej samej warstwy innej grupy funkcjonalnej w celu przesyłania informacji. Funkcje te można podzielić na następujące grupy: UTE , związane z przesyłaniem informacji użytkownika (user information transfer entities), USE , związane z przesyłaniem informacji sygnalizacyjnych między użytkownikami (user-to-user signalling entities), Sterujące połączeniem CCE (connection control entities), Aplikacyjne zarządzania systemem SMAE (system management appli cation entity). Z płaszczyznami U i C skojarzona jest płaszczyzna M , której każda z siedmiu warstw zawiera funkcję LME zarządzającą daną warstwą (layer management entity).
Źądanie dostępu do usługi lub oferowanie usługi realizowane jest przez wymianę procedur podstawowych pomiędzy sąsiednimi warstwami. Logicznie granice pomiędzy usługami dostępnymi w funkcjach sąsiednich warstw określa się mianem punktu dostępu do usługi SAP.
Każda grupa funkcjonalna wyposażona jest w funkcję zarządzania płaszczyznami PMF, której zadaniem jest rozdzielenie przychodzących informacji pomiędzy płaszczyzny U i C.
Logicznie przepływ informacji pomiędzy tymi samymi warstwami danej płaszczyzny w dwóch sąsiednich grupach funkcjonalnych realizowany jest za pośrednictwem protokołów. Protokoły różnych warstw w tych samych płaszczyznach są niezależne między sobą.
Sieć ISDN zapewnia trzy rodzaje połączeń: z komutacją kanałów w kanale B, z komutacją pakietów w kanale B, z komutacją pakietów w kanale D. Protokoły dla komutacji kanałów obejmują zarówno kanał B, jak i kanał D. Kanał B służy do przesyłania danych użytkownika , przy czym użytkownicy mogą stosować dowolne protokoły, dla warstw wyższych, umożliwiające wymianę informacji "od końca do końca" (end-to-end communication), przy czym funkcje warstwy 3 będą zerowe. W kanale D stosuje się trzywarstwowy protokół dostępu. Zestawienie połączenia wymaga także współpracy co najmniej dwóch węzłów sieci. Współpracują one ze sobą za pośrednictwem SS7. Warstwy Warstwa 1 - Fizyczna W celu zapewnienia transmisji pomiędzy urządzeniami poprzez styk S lub T warstwy pierwsze współpracują ze sobą za pośrednictwem protokołu , który realizuje następujące zadania i procedury: uaktywniania i dezaktywacji fizycznych urządzeń sieciowych i urządzeń użytkownika , realizujących określone grupy funkcjonalne; sterowania dostępem do kanału D w przypadku , gdy jest on dzielony pomiędzy kilkoma urządzeniami; funkcje diagnostyczne i utrzymaniowe w przekroju S i T; kodowanie, multipleksowanie, synchronizację, i ramkowanie informacji związanych z protokołem warstwy pierwszej, przekazywanie kanałami B i D informacji otrzymywanych od warstwy drugiej płaszczyzn C i U oraz od warstwy pierwszej płaszczyzny zarządzającej; nadawanie i odbieranie informacji przez fizyczne medium transmisyjne; przesyłanie zasilania przez styk; wykrywanie dołączenia TE (terminal equipment) do styku i wskazywanie stanu połączenia. Ramka zapewnia realizację następujących funkcji: eliminacja składowej stałej, która mogłaby wprowadzić interferencje przy zastosowaniu połączeń transformatorowych (bit L); nadawanie echa kanału D w kierunku od NT (network termination) do TE (bit E); możliwość synchronizacji TE do ramki nadawanej przez NT (bity F, Fa, N); aktywację łącza (bit A); możliwość synchronizacji wieloramki (bit M). Warstwa 2 - Łącza Protokół tej warstwy LAP-D, umożliwia dostęp do kanału D w styku S. Stanowi on odmianę procedury LAP-B stosowanej w sieciach X.25. Natomiast LAP-D i LAP-B stanowią podzbiór protokołu HDLC znormalizowanego przez ISO.
Protokół ten zapewnia szeregową, synchroniczną, dwukierunkową komunikację pomiędzy dwoma punktami lub też wieloma punktami. Realizuje następujące zadania: ramkowanie, tzn. wyznaczanie za pomocą flagi początku i końca nadawania ramki; adresowanie, tzn. wskazywanie urządzenia nadającego i odbierającego ramkę; sekwencjonowanie, tzn. wskazywanie kolejności nadawanych ramek, o ile są one ponumerowane; potwierdzanie, tzn. przesyłanie o ile jest to wymagane potwierdzenia o odebranych ramkach; kontrola błędów, tzn. wykrywanie błędów transmisyjnych, ramkowania i łącza; korekcja błędów, tzn. wymuszanie powtórnej transmisji błędnie odebranych ramek; multipleksowanie, tzn. obsługa kilku łączy danych w jednym kanale D; sterowanie przepływem, tzn. zapewnienie mechanizmów chroniących przed "zapchaniem" wolnych urządzeń odbiorczych przez szybkie nadawcze. Warstwa 3 - Sieci W tej warstwie informacje użytkownika przenoszone są w sposób przezroczysty, dlatego dla płaszczyzny U nie jest wymagany protokół. Informacje sterujące płaszczyzny C (dot. połączenia), wiadomości sygnalizacyjne pomiędzy użytkownikami oraz informacje użytkownika pochodzące od płaszczyzny U przenoszone są w kanale D. Wymiana tych trzech rodzajów wiadomości realizowana jest przez system sygnalizacji DSS1 (Digital Subscriber Signaling System No. 1).
Funkcje protokołu D: generowanie, nadawanie, odbieranie i interpretowanie wiadomości sygnalizacyjnych, dostosowywanie wiadomości warstwy 3 do struktury ramki stosowanej w warstwie 2, wykrywanie błędów proceduralnych w działaniu protokołu i podejmowanie odpowiednich kroków w przypadku wystąpienia takich błędów, unikanie natłoku w sieci. Sprawdź w książkach co to jest ISDN.

Czym jest ISDN znaczenie w Słownik komputerowy I .

Co znaczy Intraquery Parellelism:
Porównanie równoległość wewnątrz zapytania (podział wykonywanego zapytania do bazy danych na wiele równolegle wykonywanych wątków; funkcja SQL Server 7.0 isdn co znaczy.
Krzyżówka Integral Equation:
Dlaczego isdn krzyżówka.
Co to jest IWBS:
Jak lepiej isdn co to jest.
  • Dodano:
  • Autor: