obszar negocjacyjny rolnictwo co to jest
Co oznacza obszar negocjacyjny nr 7, Rolnictwo: negocjacyjnych regulujących sprawy włączenia.

Czy przydatne?

Czym jest obszar negocjacyjny nr 7, Rolnictwo

Definicja z ang. negotiation area No. 7, Agriculture, z niem. Verhandlungsbereich No. 7, Landwirtschaft.

Definicja OBSZAR NEGOCJACYJNY NR 7, ROLNICTWO: jeden z najobszerniejszych rozdziałów negocjacyjnych regulujących sprawy włączenia polskiego rynku towarów rolno-spożywczych do Jednolitego Rynku UE i objęcia polskiego rolnictwa pełnym zakresem Wspólnej Polityki Rolnej. Rozdział klasyfikuje także sprawy rynku pracy i kształcenia na obszarach wiejskich, poprawy infrastruktury technicznej, kontroli weterynaryjnej i fitosanitarnej i powstania mechanizmu ewidencji obrotu towarami rolno-spożywczymi z krajami trzecimi. Duża część rozdziału poświęcona jest organizacji rynków poszczególnych rodzajów upraw. Screening w tym obszarze odbywał się w momencie wrzesień 1998 listopad 1999, oddzielnie dla każdego z dziewięciu podobszarów negocjacyjnych. Przewodniczącym polskiej delegacji na wszystkie sesje przeglądu prawa (niezależnie od sesji w podobszarze weterynarii) był Jerzy Plewa, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Stanowisko negocjacyjne zostało przekazane stronie wspólnotowej 16 grudnia 1999, negocjacje rozpoczęły się 14 czerwca 2000, skończyły się z kolei 13 grudnia 2002 w trakcie obrad szczytu Porady Europejskiej w Kopenhadze. Odpowiednio z deklaracją złożoną w trakcie inauguracji negocjacji akcesyjnych Polska wystąpiła o: objęcie polskiego rolnictwa pełnym zakresem Wspólnej Polityki Rolnej (tzn. wsparciem cenowym, dochodowym i strukturalnym, w tym również korzystanie z płatności bezpośrednich) i zadeklarowała dostosowanie prawne i instytucjonalne konieczne w tym zakresie; przyznanie limitów wielkości produkcji na poziomie uwzględniającym zasoby przyrodnicze produkcji rolniczej przyjaznej środowisku i zapewniające utrzymanie stabilnych źródeł dochodów ludności rolniczej i włączenie polskiego rynku towarów rolno-spożywczych do europejskiego obszaru Jednolitego Rynku Europejskiego. Negocjacje w tym dziale należały do najtrudniejszych z przynajmniej dwóch powodów. Po pierwsze już w pierwszej fazie negocjacji ujawniła się bardzo spora rozbieżność stanowisk we wszystkich głownych sprawach regulowanych w tym obszarze. Po drugie zaś to jest bardzo wrażliwy społecznie rozdział, gdyż dotyczy ochrony interesów bardzo dużej części społeczeństwa polskiego ok. 20%. Dodatkowo wg sondaży rolnicy w większości są ekipą, która na mechanizm integracji patrzy ze dużym niepokojem. Jednym z najtrudniejszych do rozwiązania problemów była sprawa dopłat bezpośrednich. Dokument Agenda 2000 w ogóle nie przewidywał środków na ich finansowanie dla nowych krajów członkowskich. W toku negocjacji uzgodniono jednak stopniowe dochodzenie do pełnego poziomu dopłat, rozpoczynając od 30% w 2004 do 40% w 2007 wspólnie z ich stopniowym wzrostem o 10% poprzez kolejne lata. Polskie postulaty szły jednak znacząco dalej, Polska dążyła do przesunięcia części środków z puli przeznaczonej na postęp wsi i obszarów wiejskich na rzecz dalszego powiększenia poziomu dopłat bezpośrednich. Porozumienie w tej kwestii zostało zawarte w trakcie szczytu w Kopenhadze. Biorąc pod uwagę sumę trzech źródeł finansujących dopłaty bezpośrednie: środki przewidziane w budżecie Unii na dopłaty bezpośrednie, sumę powstałą z przesunięcia części funduszy przydzielonych na postęp wsi (tak zwany drugi filar) i wkład ze strony polskiego budżetu, dopłaty bezpośrednie kształtują się na następującym poziomie: w 2004 55%, w 2005 60%, w 2006 65%. W czasie negocjacji Polska zdecydowała się na wykorzystywanie uproszczonego mechanizmu wypłaty dopłat bezpośrednich uzależnionego od powierzchni gospodarstwa rolnego z wyjątkiem wielkości produkcji. Jednak w czasie prac redakcyjnym nad Traktatem Akcesyjnym pojawił się problem interpretacji postanowień kopenhaskich. Ostatecznie przyjmując interpretację Komisji Europejskiej, Polska zdecydowała się na uzupełniony mechanizm uproszczony, co znaczy, Iż rolnicy otrzymają dopłaty bezpośrednie uzależnione od powierzchni użytków rolnych z uwzględnieniem podziału na uprawy polowe, na przykład zboża, rośliny strączkowe i rzepak i użytki zielone łąki i pastwiska. Te wypłaty pokrywane będą z budżetu Unii przeznaczonego na dopłaty bezpośrednie. Dodatkowe dopłaty z funduszy unijnych tak zwany drugiego filaru i budżetu krajowego otrzymają rolnicy wytwarzający produkty dotowane w Unii (na przykład chmiel, tytoń, len, rośliny oleiste, bydło, owce), nie mniej jednak będą one również rozliczane w sposób uproszczony, jest to w przeliczeniu na hektar. Ten mechanizm znaczy, Iż wszyscy rolnicy posiadający gospodarstwa rolne ponad 1 ha, z wyjątkiem rodzaju produkcji, uzyskają dopłaty bezpośrednie, otrzymując tę samą stawkę od każdego hektara. Dodatkowe dopłaty z drugiego filara i z budżetu krajowego dostaną tylko rolnicy wytwarzający produkty dotowane (zarówno produkcja roślinna, jak i zwierzęca). Co ważne, dopłaty te będą wypłacane rolnikom w oparciu o jeden, uproszczony wniosek tak, by w jak największym stopniu ograniczyć biurokrację. Polska utrzyma również przewarzająca część z dotychczasowych form pomocy państwa dla sektora rolnego, uzyskując dodatkowo wsparcie finansowe dla gospodarstw niskotowarowych do wysokości 1250 euro rocznie na gospodarstwo (pierwotna propozycja wynosiła 750 euro). Polska dostała również pomoc finansową na tworzenie grup producentów (i uzyskała pięcioletni moment przejściowy w dziedzinie spełnienia wymagań tworzenia takich organizacji), wsparcie inwestycji w gospodarstwach rolnych na dostosowanie się do unijnych standardów i finansowanie pomocy technicznej. Na wniosek Polski w tekście Traktatu Akcesyjnego umieszczono klauzulę ochronną w rolnictwie umożliwiającą ochronę sektora rolnego w momencie wystąpienia zakłóceń w jego funkcjonowaniu. W końcowej fazie rozmów w Kopenhadze Polska uzyskała korzystną dla siebie rozmiar plonu referencyjnego (z 2,96 t/ha do 3,0 t/ha) i stawki mlecznej na poziomie 8 964 020 ton. Polska uzyskała również roczny moment przejściowy na określenie indywidualnych kwot dla producentów surowca mlecznego. Wynegocjowano również, nieprzewidzianą w wyjściowym stanowisku negocjacyjnym, rezerwę restrukturyzacyjną na poziomie 416 tys. ton. Polska uzyskała moment przejściowy do 31 marca 2005 w odniesieniu przestrzegania wyznaczonej stawki mlecznej (nie będzie się stosowało kar wobec producentów przekraczających stawki mleczne), trzyletni moment przejściowy na ustalenie minimalnej partii towaru podlegającej skupowi interwencyjnemu, pięcioletni moment przejściowy na zawartość tłuszczu w mleku pitnym i pięcioletni na min. rozmiar produkowanego surowca tytoniowego. Drugą grupę problemów stanowiły sprawy weterynaryjne i fitosanitarne, które stanowią ważną część acquis communautaire. W momencie rozpoczęcia negocjacji polski mechanizm kontroli weterynaryjnej nie spełniał wszystkich wymagań wspólnotowych, dlatego niezbędne było uchwalenie tak zwany ustawy weterynaryjnej i nowelizacja szeregu innych ustaw, tak by maksymalnie zharmonizować mechanizm polski z systemem unijnym. W wyjściowym stanowisku negocjacyjnym Polska zobowiązała się do wprowadzenia rozwiązań prawnych umożliwiających osiągnięcie zgodności z wymaganiami UE w dziedzinie: mechanizmu kontroli weterynaryjnej i fitosanitarnej na granicy z krajami spoza Unii; mechanizmu nadzoru nad bezpieczeństwem dopuszczonej do obrotu żywności; weterynaryjnych, fitosanitarnych standardów produkcji żywności; utworzenie mechanizmu rejestracji i identyfikacji zwierząt i zakładów utylizacji odpadów zwierzęcych. Przebudowa przejść granicznych na wschodzie państwie i budowa Zintegrowanego Mechanizmu Kierowania i Kontroli IACS wykonywane są przy wsparciu programu PHARE. Następny problem to konieczność dostosowania zakładów zajmujących się przetwórstwem artykułów pochodzenia zwierzęcego do nadzwyczajnie restrykcyjnych regulaminów unijnych, co pociąga za sobą spore wydatki. Wskutek negocjacji Polska dostała moment przejściowy na dostosowania strukturalne dla stu trzynastu zakładów przetwórstwa mleka i czterdziestu zakładów przetwórstwa rybnego do 31 grudnia 2006 i dla 332 zakładów przetwórstwa mięsnego do 31 grudnia 2007. Do momentu zakończenia okresów przejściowych produkty z tych zakładów będą dopuszczone do obrotu wyłącznie na terenie Polski. Następną ważną sprawą była jakość mleka przekazywanego do zakładów przetwórstwa. Komisja zajęła zdecydowane stanowisko, gdyż ta sprawa jest bezpośrednio związana ze zdrowiem konsumentów. Po długookresowych negocjacjach ustalono, Iż do końca 2006 mleko niespełniające unijnych wymagań jakości będzie mogło być przetwarzane nie tylko w zakładach objętych okresem przejściowym, ale również w zakładach posiadających certyfikaty jakości. Pod warunkiem jednak, Iż produkty produkowane z mleka gorszej jakości będą dopuszczone do obrotu wyłącznie na rynku krajowym. Do końca 2006 Polska dostała także moment przejściowy na dostosowania strukturalne w gospodarstwach produkujących mleko. Wynegocjowano również dwa okresy przejściowe w dziedzinie problematyki fitosanotarnej. Do końca 2006 należy dostosować dokumentację konieczną przy rejestracji czterech substancji stosowanych w produkcji środków ochrony roślin. Do 2014 możliwa będzie w Polsce uprawa wyłącznie odmian ziemniaka odpornego na raka ziemniaczanego. Negocjacje w obszarze rolnictwa należy uznać za bardzo udane, gdyż Polska jako jedyny państwo kandydujący uzyskała tak liczne rozwiązania przejściowe, które pozwolą na stopniowe i płynne włączenie się polskich produktów rolno-spożywczych w obrót na Jednolitym Rynku

Czym jest obszar negocjacyjny nr 7 znaczenie w Słownik na O .

Co znaczy Obszar Negocjacyjny Nr 10, Podatki:
Porównanie obszarze dotyczą instrukcji UE w dziedzinie podatku od tow. i usł. (VAT), podatku akcyzowego i podatków bezpośrednich i pomocy państwa o charakterze fiskalnym, współpracy administracyjnej i wzajemnej obszar negocjacyjny nr 7, rolnictwo co znaczy.
Krzyżówka Oderwanie Od Produkcji:
Dlaczego Wspólnej Polityki dla Europejskiego Rolnictwa i Wsi, odpowiednio z którą w wypadku, gdy niezbędne jest wykorzystywanie bezpośredniego subsydiowania rolników, rozmiary wypłacanych subsydiów nie obszar negocjacyjny nr 7, rolnictwo krzyżówka.
Co to jest Odysseus:
Jak lepiej w odniesieniu kształcenia, zamiany i współpracy w zakresie azylu, imigracji i przekraczania granic zewnętrznych, uruchomiony opierając się na wspólnego działania Porady UE z 19 marca 1998. Celem obszar negocjacyjny nr 7, rolnictwo co to jest.
Słownik Obszar Negocjacyjny Nr 13, Polityka Społeczna I Zatrudnienie:
Kiedy rozdziałów negocjacyjnych regulujących: prawo pracy, dialog socjalny, równe traktowanie kobiet i mężczyzn, walka z rasizmem i ksenofobią, zatrudnienie, Europejski Fundusz Społeczny, osoby obszar negocjacyjny nr 7, rolnictwo słownik.
Czym jest Obszar Negocjacyjny Nr 25, Unia Celna:
Od czego zależy regulaminów dotyczących u.c. stanowi rozdział 1 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Fundamentalne regulacje prawa wtórnego to rozporządzenie Kodeks celny Wspólnoty, regulaminy dotyczące obszar negocjacyjny nr 7, rolnictwo czym jest.
  • Dodano:
  • Autor: