Czym jest obszar negocjacyjny nr 9, Polityka transportowa

Definicja z ang. negotiation area No. 9, Transport policy, z niem. Verhandlungsbereich No. 9, Verkehrspolitik.

Definicja: region ten klasyfikuje sprawy transportu lotniczego, morskiego, drogowego, kombinowanego, kolejowego i żeglugi śródlądowej w dziedzinie harmonizacji technicznej i bezpieczeństwa, dostępu do rynku, pomocy państwa i stosunków zewnętrznych. Z racji na zakres i rozmiar acquis w tym obszarze screening został podzielony na dwie sesje. Wielostronna sesja odbyła się 45 listopada 1998 i 1112 marca 1999, z kolei sesje dwustronne przeglądu prawa odbyły się adekwatnie 1011 listopada i 1922 marca. Na czele polskiej delegacji stał Andrzej S. Grzelakowski. Stanowisko negocjacyjne zostało przekazane stronie wspólnotowej 15 lipca 1999, negocjacje zostały otwarte 12 listopada i z związku ze złożonością rozdziału i licznymi kwestiami problemowymi trwały prawie trzy lata do 10 czerwca 2002. Wskutek negocjacji w podobszarze transport lotniczy Polska zadeklarowała przyjęcie ustawy Prawo lotnicze, co umożliwi pełne wdrożenie prawa wspólnotowego do dnia uzyskania członkostwa. Znaczy to, odpowiednio z rozporządzeniem 2408/92 w kwestii dostępu przewoźników wspólnotowych do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych, pełną liberalizację dostępu do polskich tras lotniczych i prawo do zakładania przedsiębiorstw lotniczych odpowiednio z rozporządzeniem 2407/92 w kwestii licencjonowania przewoźników lotniczych. Dzięki pełnej liberalizacji przewozów lotniczych obniżą się ceny biletów i poprawi jakość usług. Odnosząc się do transportu drogowego najtrudniejsza do spełnienia jest instrukcja 53/96, tak zwany instrukcja naciskowa, nakładająca na państwa członkowskie obowiązek takiego dostosowania głównej sieci transportowej, by była ona w stanie wytrzymać nacisk 115 KN na oś. Z tego powodu Polska wystąpiła o moment przejściowy na wykorzystywanie tej dyrektywy do 31 grudnia 2010. Państwa członkowskie zaakceptowały ten postulat, w zamian Polska zobowiązała się do: udostępnienia od pierwszego dnia członkostwa odcinków sieci dróg TINA (określonych w czasie negocjacji) w transporcie międzynarodowym, pobierając opłatę za przejazd po odcinkach dróg niedostosowanych (od 1 stycznia 2009 pojazdy określone w dyrektywie 53/96 nie będą podlegały opłatom na głównej sieci tranzytowej); koszty za korzystanie z dróg niedostosowanych do wymagań unijnych będą pobierane w sposób niedyskryminacyjny. Z chwilą uzyskania członkostwa Polska uzyska pełny dostęp do rynku samochodowych przewozów towarowych, z kolei poprzez trzy lata (z możliwością przedłużenia do maksymalnie pięciu lat) polscy przewoźnicy nie będą mogli wykonywać przewozów kabotażowych w państwach Unii (możliwe jest jednak zawieranie umów dwustronnych etapowo liberalizujących ten rodzaj usług). Zasada ta obowiązuje także przewoźników unijnych, którzy poprzez trzy lata nie będą dopuszczeni do rynku usług kabotażowych w Polsce. W dziedzinie transportu kolejowego Polska uzyskała moment przejściowy do 31 grudnia 2006 na wykorzystywanie dyrektywy 91/440 zmienionej instrukcją 2001/12 zapewniającej licencjonowanym przedsiębiorstwom kolejowym dostęp do polskiej sieci kolejowej. Nieograniczony dostęp do sieci kolejowej uzyskały z kolei przedsiębiorstwa kolejowe wykonujące przewozy kombinowane w dziedzinie przewozów międzynarodowych i tranzytu

Czym jest obszar negocjacyjny nr 9 znaczenie w Słownik na O .