dubliński system co to jest
Co oznacza system dubliński: konwencji dublińskiej w celu zagwarantowania, Iż wniosek każdej osoby.

Czy przydatne?

Czym jest system dubliński

Definicja z ang. Dublin system, z niem. Dublin-System.

Definicja SYSTEM DUBLIŃSKI: mechanizm ustanowiony opierając się na konwencji dublińskiej w celu zagwarantowania, Iż wniosek każdej osoby ubiegającej się o azyl w UE zostanie rozpatrzony poprzez jedno z krajów członkowskich, bez odsyłania z jednego państwa do drugiego na skutek trudności z ustaleniem państwa właściwego do rozpatrzenia wniosku o azyl. Państwa członkowskie potwierdziły swe poprzednie zobowiązania, wynikające z konwencji genewskiej o statusie uchodźców w ujęciu protokołu nowojorskiego, przyjmując dodatkowe zobowiązania w relacji do obywateli państw trzecich albo bezpaństwowców. Odpowiednio z tymi zobowiązaniami, rozpatrywany jest każdy wniosek azylowy złożony poprzez cudzoziemca na granicy albo w regionie państwa członkowskiego. Wniosek ten badany jest poprzez jedno tylko kraj członkowskie należycie do jego regulaminów prawnych i jego zobowiązań międzynarodowych i przy zastosowaniu mierników ustalonych w konwencji dublińskiej i odpowiednio z kolejnością, w jakiej zostały one tam wymienione. Każde kraj członkowskie ma prawo pod warunkiem, Iż osoba ubiegająca się o azyl wyrazi na to zgodę zbadać wniosek azylowy cudzoziemca również wówczas, gdy ze zdefiniowanych w konwencji mierników nie wynika cecha tego państwa. Wskazane opierając się na mierników konwencyjnych kraj jest zwolnione ze swych obowiązków z chwilą przejścia ich na kraj członkowskie, które wyraża życzenie zbadania danego wniosku azylowego. Każdy członek UE zachowuje prawo do odesłania albo wydalenia do państwie trzeciego osoby ubiegającej się o azyl, pod warunkiem Iż takie odesłanie albo wydalenie jest właściwe z przepisami krajowymi i z postanowieniami genewskimi i nowojorskimi. Postępowanie w kwestii określenia państwa członkowskiego, które opierając się na konwencji dublińskiej jest odpowiedzialne za zbadanie wniosku azylowego, wszczyna się, gdy tylko dany wniosek po raz pierwszy zostanie złożony w kraju członkowskim Unii. Kraj członkowskie miejsca wystąpienia z wnioskiem o azyl jest zobowiązane ponownie przyjąć na uwarunkowaniach ustalonych w konwencji w celu zakończenia postępowania w kwestii określenia państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku azylowego osobę, która znajduje się w regionie innego państwa członkowskiego i tam złożyła wniosek o azyl po wycofaniu go w pierwszym kraju jeszcze w okresie trwania wspomnianego postępowania. Wymóg ten wygasa, jeżeli w tym czasie osoba ubiegająca się o azyl opuściła terytorium krajów członkowskich na przynajmniej trzy miesiące albo dostała w kraju członkowskim zezwolenie na pobyt dłuższy niż trzy miesiące. Konwencja dublińska zmienia kilka mierników pozwalających wskazać kraj zgodne do rozpatrzenia wniosku azylowego. Po pierwsze, jeżeli członkowi rodziny osoby występującej o azyl przyznano w kraju członkowskim status uchodźcy w rozumieniu konwencji genewskiej i protokołu nowojorskiego i dana osoba mieszka na mocy prawa w tym właśnie kraju, ono jest zgodne do rozpatrzenia wniosku, jeżeli zainteresowane osoby wyrażają takie życzenie. Poprzez członka rodziny należy rozumieć w tym przypadku małżonka osoby ubiegającej się o azyl, niezamężne albo nieżonate niepełnoletnie dziecko poniżej osiemnastego roku życia lub jeżeli osobą ubiegającą się o azyl jest niezamężne albo nieżonate niepełnoletnie dziecko poniżej osiemnastego roku życia ojca albo matkę. Po drugie, jeżeli osoba występująca o azyl ma istotne zezwolenie na pobyt, za zbadanie wniosku azylowego odpowiedzialne jest kraj członkowskie, które to zezwolenie wydało. Jeżeli osoba występująca o azyl ma istotną wizę, za zbadanie wniosku azylowego odpowiedzialne jest kraj członkowskie, które wizę wystawiło, o ile nie zachodzi jeden z przypadków: wiza została udzielona za pisemną zgodą innego państwa członkowskiego za rozpatrzenie wniosku azylowego odpowiedzialne to jest kraj; osoba ubiegająca się o azyl, mająca wizę tranzytową, składa wniosek w innym kraju członkowskim, gdzie nie podlega obowiązkowi wizowemu za rozpatrzenie wniosku azylowego odpowiedzialne to jest kraj; osoba ubiegająca się o azyl, mająca wizę tranzytową, składa wniosek w kraju, które wizę wystawiło i które otrzymało od organów dyplomatycznych albo konsularnych państwie przeznaczenia pisemne potwierdzenie, odpowiednio z którym zwolniony z obowiązku wizowego cudzoziemiec spełnia warunki wjazdu do tego państwie za rozpatrzenie wniosku azylowego odpowiedzialny jest ten ostatni państwo. W wypadku, gdy osoba występująca o azyl ma kilka istotnych zezwoleń na pobyt albo wizy różnych krajów członkowskich, zadanie przeprowadzenia postępowania azylowego przypada odpowiednio z przedstawioną kolejnością: państwu, które wydało zezwolenie na pobyt z najdłuższym okresem ważności, albo w sytuacji jednakowego okresu ważności zezwoleń państwu, które wydało najpóźniej kończące się zezwolenie na pobyt; państwu, które wydało wizę z najpóźniej upływającym terminem ważności w razie wiz tego samego rodzaju; odnosząc się do różnych wiz państwu, które wystawiło wizę z najdłuższym okresem ważności, albo w przypadku jednakowego okresu ważności wiz państwu, które wystawiło najpóźniej kończącą się wizę. Nie dotyczy to sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o azyl ma jedną albo więcej wiz tranzytowych, które udzielone zostały wskutek przedstawienia wizy na wjazd do innego państwa członkowskiego. Wówczas gdyż za rozpatrzenie wniosku azylowego odpowiedzialne to jest ostatnie. Jeżeli osoba starająca się o azyl ma jedynie jedno albo więcej zezwoleń na pobyt, których termin ważności upłynął przed mniej niż dwoma laty, lub jedną albo więcej wiz, których termin ważności minął przed mniej niż sześcioma miesiącami, i opierając się na tych dokumentów mogła wjechać w regionie państwa członkowskiego, stosuje się przedstawione zasady, dopóki cudzoziemiec nie opuści terytorium Piętnastki. Jeżeli z kolei osoba ubiegająca się o azyl ma uprawniające do wjazdu w regionie państwa członkowskiego jedno albo kilka zezwoleń na pobyt, których termin ważności upłynął przed więcej niż dwoma laty, lub jedną albo kilka wiz, których termin ważności upłynął przed więcej niż sześcioma miesiącami, i osoba ta nie opuściła wspólnego terytorium, przeprowadzenie postępowania azylowego jest obowiązkiem państwa członkowskiego otrzymującego wniosek. Jeżeli osoba ubiegająca się o azyl nielegalnie przekroczyła granicę państwa członkowskiego drogą lądową, morską albo powietrzną, odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku azylowego jest kraj członkowskie, poprzez które jak stwierdzono osoba ta wjechała do Piętnastki. Cecha tego państwa wygasa jednak, gdy cudzoziemiec co najmniej poprzez sześć miesięcy przed złożeniem wniosku azylowego przebywał w kraju członkowskim, gdzie wystąpił o azyl. W tym wypadku odpowiedzialność za zbadanie wniosku spoczywa na ostatnim ze wspomnianych krajów. Rozpatrzenie wniosku o azyl jest również obowiązkiem państwa członkowskiego, które odpowiada za kontrolę cudzoziemców wjeżdżających w regionie Piętnastki, chyba Iż cudzoziemiec po legalnym wjechaniu do państwa członkowskiego, gdzie nie podlega on obowiązkowi wizowemu, swój wniosek azylowy składa w innym kraju członkowskim, gdzie także może mieć wizy wjazdowej. W takiej sytuacji wniosek o azyl rozpatrywany jest poprzez ostatnie z wymienionych krajów. Członek UE zezwalający na przejazd bez wizy poprzez strefy tranzytowe swych lotnisk w razie podróżujących, którzy nie opuścili strefy tranzytowej, nie jest uważany za podmiot odpowiedzialny za kontrolę osób wjeżdżających do czasu wejścia w życie umowy o sposobach przekraczania granicy na granicach zewnętrznych. Jeżeli wniosek azylowy został złożony przy tranzycie na lotnisku państwa członkowskiego, odpowiada ono za rozpatrzenie wniosku. Jeżeli opierając się na wymienionych w konwencji dublińskiej mierników nie można ustalić państwa odpowiedzialnego za zbadanie wniosku azylowego, zgodne do przeprowadzenia postępowania jest pierwsze kraj członkowskie, do którego skierowano wniosek. Również wówczas, gdy dane kraj odpowiednio z miernikami konwencyjnymi nie jest zgodne w kwestii, może z powodów humanitarnych, zwłaszcza rodzinnych albo kulturowych, zbadać wniosek na prośbę innego państwa członkowskiego i pod warunkiem, Iż osoba ubiegająca się o azyl wyrazi takie życzenie. Kraj członkowskie UE, na które wskazują kryteria określone w konwencji dublińskiej, jest zobowiązane do: przyjęcia osoby ubiegającej się o azyl, składającej swój wniosek w innym kraju członkowskim; przeprowadzenia do końca postępowania w kwestii wniosku; ponownego dopuszczenia albo ponownego przyjęcia osoby ubiegającej się o azyl, której wniosek jest badany, a która przebywa nielegalnie w innym kraju członkowskim; ponownego przyjęcia osoby ubiegającej się o azyl, która wycofała swój wniosek w czasie rozpatrywania i złożyła go w innym kraju członkowskim; ponownego przyjęcia cudzoziemca, którego wniosek kraj to rozpatrzyło negatywnie, a który przebywa nielegalnie w innym kraju członkowskim. Jeżeli kraj członkowskie wystawia osobie starającej się o azyl zezwolenie na pobyt dłuższy niż trzy miesiące, wymienione wymagania przechodzą na to kraj. Pierwsze cztery wymagania wygasają, gdy dany cudzoziemiec opuścił terytorium krajów członkowskich na moment przynajmniej trzech miesięcy. Dwa ostatnie wymagania wygasają z kolei, gdy kraj odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku po cofnięciu albo odrzuceniu wniosku podjęło konieczne działania, aby cudzoziemiec powrócił do swego państwie pochodzenia albo udał się do innego państwie, do którego może wjechać na mocy prawa. Regulaminy dotyczące odpowiedzialności za rozpatrywanie wniosków azylowych zawierają również konwencje z Schengen. Konwencja dublińska i konwencja wykonawcza z Schengen tworzą bardzo podobne mechanizmy ustalania odpowiedzialności, przez wzgląd na czym mówi się regularnie o systemie Schengen/Dublin

Czym jest system dubliński znaczenie w Słownik na S .

Co znaczy Szczyt W Tampere:
Porównanie Europejskiej, które odbyło się 15 i 16 października 1999 w trakcie Prezydencji fińskiej i zostało po raz pierwszy w historii integracji w całości przeznaczone tworzeniu obszaru wolności system dubliński co znaczy.
Krzyżówka Szwecja:
Dlaczego Konungariket Sverige), kraj na Półwyspie Skandynawskim. Pow. 450 tys. km2, graniczące z Norwegią i Finlandią. Stolica Sztokholm. Jej populacja liczy 8,8 mln ludzi, z których 85% żyje w południowej system dubliński krzyżówka.
Co to jest Strefa Euro:
Jak lepiej ekipa dwunastu krajów wypełniających kryteria konwergencji, które wprowadziły wspólną walutę euro i uczestniczą w trzecim etapie Europejskiego Rynku Walutowego system dubliński co to jest.
Słownik Stanowisko Wspólne Unii Europejskiej:
Kiedy Common Position) stanowisko UE w danym obszarze negocjacyjnym opracowane po zapoznaniu się ze stanowiskiem negocjacyjnym państwie kandydującego. Projekt stanowiska negocjacyjnego w obszarach system dubliński słownik.
Czym jest Status Azylanta W Unii Europejskiej:
Od czego zależy status uchodźcy w UE system dubliński czym jest.
  • Dodano:
  • Autor: