Definicja Imprinting z angielskiego

Co znaczy IMPRINTING Z ANGIELSKIEGO: po polsku wdrukowanie lub naznaczenie – znaczy trwałe socjalne przywiązanie do obiektu, z którym młody osobnik zetknął się bezpośrednio po urodzeniu. Termin wprowadził niemiecki uczony Oskar Heinroth w 1910 roku, aczkolwiek przedtem jako stamping in opisał je angielski biolog Douglas Spalding, a znane badania nad tym zjawiskiem u gęsi gęgawy prowadził austriacki etolog, laureat Nagrody Nobla Konrad Lorenz. Zaobserwował on, Iż gęsie pisklęta po wykluciu się z jaja zaczynają podążać za kimś, na kogo się wtedy natkną. Przeważnie to jest matka. Lecz zdarza się, Iż matka ginie – w jej miejsce pojawiał się prof. Lorenz i wtedy gęsie noworodki podążały za nim, a nawet za piłką. By uruchomić imprinting, przedmiot musi być większy od gęsi i musi się poruszać. Zdarzenie imprintingu opisano u ptaków zagniazdowników, również u ssaków, w szczególności stadnych, takich jak owca albo jeleń. Sedno wdrukowania jest oczywisty. Małe pisklę albo jelonek musi wiedzieć, kto jest jego opiekunem, podążać za nim i zachowywać się tak samo jak on. A gdy dorośnie, musi wiedzieć, jak ma wyglądać jego przyszły partner.  Imprinting występuje u młodych organizmów w ustalonym momencie rozwoju (tak zwany moment krytyczny, czasami trwający tylko kilka godz.), dotyczy utrwalenia się wzorca, praktycznie niepodlegającego modyfikacji. Jest specjalnym odpowiednikiem warunkowania. Wdrukowaniem jest również więź matka–dziecko i partner–partnerka, u wielu gatunków utrzymująca się poprzez całe życie. W momencie dojrzewania w sporym stopniu wdrukowaniu podlegają osobnicze preferencje seksualne. U człowieka podobne zjawiska także zachodzą, ale są bardziej rozciągnięte w okresie i nie mają tak ostro wyznaczonego okresu krytycznego. Dlatego zazwyczaj nie tytułujemy ich wdrukowaniem