Definicja Samoświadomość przedmiotowa

Co znaczy SAMOŚWIADOMOŚĆ PRZEDMIOTOWA: to jest zmienna, która warunkuje zgodność zachowań z normami moralnymi i postawami. Odpowiednio z teorią przedmiotowej samoświadomości, którą sformułowali Shelley Duval i Robert Wicklund, taki stan rodzi się wtedy, gdy natrafiamy na coś, co koncentruje naszą uwagę na własnej osobie. Tym czymś może być lustro albo kamera wideo. Skupiając uwagę na sobie, oceniamy i porównujemy własne zachowanie z wewnętrznymi normami i oczekiwaniami wobec siebie. Dostrzegamy rozbieżności i uświadamiamy sobie własną hipokryzję. Jeżeli możemy zmienić zachowanie tak, by pasowało do wewnętrznych norm, to zmieniamy je. W stanie samoświadomości zachowujemy się bardziej odpowiednio z swoimi zasadami. Np., jak pokazał eksperyment Edwarda Dienera i Marka Wallboma, w obliczu lustra ludzie mniej skłonni są oszukiwać w teście. Jeżeli zaś zachowania nie można zmienić, jeżeli już oszukaliśmy, uciekamy od stanu samoświadomości, unikamy spojrzenia w lustro, włączamy radio albo telewizor aby zagłuszyć swe myśli Koncepcja M.F. Scheiera i Ch.S. Carvera mówi, Iż mamy dwie formy samoświadomości: prywatną i publiczną. Ta pierwsza obejmuje swoje myśli, uczucia i postawy. Wywoływana jest poprzez lustro. Ta druga dotyczy tego, jak odbierani jesteśmy poprzez inne osoby, jak im się prezentujemy. Pojawia się, gdy występujemy przed widownią albo jesteśmy nagrywani na wideo