Definicja diachroniczny
Definicja z ang. diachronic, z niem. diachronen.
Co znaczy DIACHRONICZNY: diachroniczny uwzględniający a. obejmujący zjawiska (na przykład dźwięki języka) tak, jak się one pojawiają, zmieniają a. rozwijają pośrodku jakiegoś okresu, w odróżnieniu do synchronicznego. Etym. - fr. diachronique 'jw.'; zobacz dia-; chroniczny
Czym jest diachroniczny znaczenie w Znaczenie D .
- Co znaczy De Te Fabula Narratur:
- Porównanie de te fabula narratur zobacz mutato nomine de te diachroniczny co znaczy.
- Krzyżówka Dioskurowie:
- Dlaczego Dioskurowie zobacz Kastor i Polluks diachroniczny krzyżówka.
- Co to jest Die Religion Ist Das Opium Des Volks:
- Jak lepiej die Religion ist das Opium des Volks nm., religia to opium ludu. Etym. - wg Marksa (Przyczynek do krytyki heglowskiej filozofii prawa, Wstęp) 1844 r diachroniczny co to jest.
- Słownik Dirty:
- Kiedy z angielskiego:, dosł. 'brudny', w muzyce jazzowej - ciemne, gardłowe, chrapliwe, szorstkie dźwięki w śpiewie a. w grze na instrumentach dętych (Louis Armstrong, Cootie Williams i in.); synonim bel diachroniczny słownik.
- Czym jest Dykcja:
- Od czego zależy sposób wymawiania wyrazów. dykcjonarz dawn. leksykon, słownik, encyklopedia, zasób słów. Etym. - śrdw.z łaciny dictionarium 'leksykon' od późn.z łaciny dictio 'wyraz' z ?Xac. 'wysłowienie (mówcy diachroniczny czym jest.