Definicja Adonizacja

Co znaczy ADONIZACJA: taki termin proponuje prof. Eugenia Mandal z Uniwersytetu Śląskiego na ustalenie naszego relacji do roli urody, wdzięku i seksapilu, a również do wykorzystywania ich w celu wywieraniu wpływu i osiągania własnych korzyści. Jak każda postawa, również adonizacja złożona jest z trzech komponentów. Pierwszy, poznawczy, to mechanizm przekonań dotyczących roli urody, wdzięku i seksapilu, skuteczności wykorzystywania ich w socjalnych interakcjach, własnej atrakcyjności fizycznej i seksapilu i zdolności wpływania tym na innych. Przykładowe stwierdzenia wyrażające te przekonania to: „kiedy umiejętnie wykorzysta się atuty własnego wyglądu, można osiągnąć wszystko”, „mężczyźni/kobiety zupełnie miękną pod moim spojrzeniem”. Drugi komponent to emocje powiązane z posługiwaniem się urodą, wdziękiem i seksapilem (na przykład „lubię czarować i robić wrażenie na mężczyznach/kobietach”). Trzeci, komponent behawioralny, to gotowość do zastosowania wdzięku, urody i seksapilu w realizacji własnych celów (na przykład „gdy załatwiam jakąś istotną sprawę, próbuję kokietować urzędnika/urzędniczkę”. Badania pokazują, Iż mężczyźni silniej niż kobiety deklarowali gotowość do podejmowania takich zachowań. Może to wynikać ze stereotypowej kobiecej skromności, a większej męskiej instrumentalności w dążeniu do własnych celów, z oczekiwań socjalnych i z większej akceptacji dla uwodzenia, które inicjują mężczyźni. Wydaje się, Iż istnieją podwójne standardy dla zachowań seksualnych – mężczyznom wolno więcej niż kobietom. Adonizacja jest także związana ze skłonnością do monitorowania swojej autoprezentacji (pragmatyk w skali self-monitoringu) i do manipulacji (makiawelizm). Mężczyźni okazują się bardziej pragmatyczni i makiaweliczni niż kobiety – to konsekwencja stereotypu, odpowiednio z którym mężczyzna ma być w pierwszej kolejności efektywny